اسافر فى الليل بقلم الشاعر / على محمد سلطان !

 اسافر فى الليل بقلم الشاعر / على محمد سلطان !

اسافر فى الليل وحيدا...ولا اجد من يودعنى او يواسينى على الفراق

هربان من الجراح...ولا من الهروب..

غريب شايف البراح ....اضيق من الدروب ..

مين خلا العين حزينة .....وجرح القلوب

مين طفا الانوار ...واضاء الشموع...شموع الحزن والاهات

اسافر فى النهار ...ولا يحتضنى سوى دموع البعد والفراق

اسافر فى النهار ...امتطى موج بحر الدموع والبكاء

لية فى كل ابتساماتى القى قدامى الدموع.......؟

وكل دمعة من دموعى تطفى شمعة من الشموع..فقط دموعى تراقب شمعتى ..ورياح اهاتى تجرفها للبعيد ...

صمتى وندمى يراقبان شمعتى التى ستطفىء باى لحظةعزائى وذكرياتى ودموعى..........

ولية همى هو همى لا بيتغير ولا بيرحل ؟؟؟!!

حتى لو حل الفرح ما بيزول ..هل كل الناس مثلى ؟؟؟؟!!!!!!

ولا انا وحدى تسرى فيا دموع الاسى ما تفارقنى؟؟؟زى خيالى فى عز النهار

حزين ولا قدرت اوصل نهايات الحزن والويل!!!

هربان من حالى ولا ادرى الى اين ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ فى لحظة الحزن والبكاء..

يدور شريط الذكريات واجمل اللحظات فى الخيال 

وتبتسم لة الشفاة وتدمع لة العينان

ويثور من القلب مشاعر واحاسيس غامضة كالبركان

ويعبر الشاعر عن احاسيسة باجمل الكلمات واحلى الاشعار وبنظرات غريبة كالامواج

ويعزف على اوتار رموشة اروع الانغام والالحان

ويخاطب نفسة..ويقول  مااا الحال؟!!

اهو   بكاء ودمع ...ام هو فرح وابتسامة؟؟؟!!

ضاع احساسة وفكرة فى الحال...

وياترى لما هو يضحك ويبكى فى نفس الحال ...؟؟!!

اهو عجب من اعجاب الزمان .......؟؟!!!

ام توة فى عالم الحزن والدهاء  ؟